Czy czterdziestolatce wypada nosić t-shirt?
T-shirt znany był jako podkoszulka i początkowo skrzętnie chowany pod koszulami i swetrami. Dopiero w latach pięćdziesiątych zaczął wyłaniać się na światło dzienne. Dzięki hollywoodzkim produkcjom Marlon Brando i James Dean zaprezentowali się w tej części garderoby publicznie rozpoczynając międzynarodową i wciąż trwającą karierę t-shirtów.
Lata osiemdziesiąte to wejście t-shirtu na salony. Od kiedy znalazły się na wybiegach znanych projektantów, przestały spełniać funkcję odzieży sportowej i tej, którą nosimy w domu w czasie wolnym. Stały się nieodłącznym atrybutem mody. Zaczęli go nosić wszyscy – bogaci, biedni, sławni, seniorzy, biznesmeni, politycy. Wymieniając tylko niektórych, nosili je Bill Clinton, Bill Gates, Tom Cruise, Bruce Willis, Sting, Nicole Kidman, Madonna.
Stały się minibilbordami o największym na świecie zasięgu: można na nich reklamować produkty, prowadzić kampanie promocyjne, manifestować poglądy polityczne, przekonania religijne, artystyczne gusty czy poczucie humoru. To również manifestacja swojej odrębności. T-shirt działa jak internet: można na nim napisać wszystko i sprowokować dyskusję na dowolny temat. Przemawia do ludzi podobnie myślących, dlatego tak chętnie wykorzystywany jest przez różne subkultury, ruchy i organizacje.
T-shirty cieszą się popularnością w różnych gatunkach muzycznych. Nie ma chyba znanego zespołu, który nie miałby co najmniej kilku wzorów koszulek Koszulki z wizerunkiem piosenkarza czy zespołu są chętniej kupowane niż ich płyty.
W latach 90-tych każdy mógł zaprojektować własną koszulkę kupując oryginalne nadruki. To spowodowało lawinę zabawnych haseł i absurdalnych powiedzonek. Koszulki humorystyczne są chyba najbardziej popularne. Noszenie ich wymaga nie rzadko odwagi i dystansu do siebie.
T-shirt to najbardziej demokratyczny strój jaki kiedykolwiek wymyślono, zmieniała się moda, kolorystyka, akcesoria, a T-shirt pozostał taki sam: prosty, funkcjonalny i z charakterem.
Źródło: informacja prasowa Aneta Zembik
