Wakacje do tej pory kojarzyły mi się z codzienną aktywnością na dworze, od której rodzice ledwo byli w stanie mnie odciągnąć, chociażby po to, aby podać mi obiad. Biegało się od rana do wieczora, z żalem wracając do domu, aby na drugi dzień z wrzaskiem radości znowu popędzić w stronę dzieciaków z podwórka. Moje dziewczynki jednak nienawidzą zabawy i w ogóle nie znoszą jakiejkolwiek aktywności, nie mówiąc już o uprawianiu sportu. Nie mają też prawie żadnych znajomych i ponad wszystko nie cierpią zbyt długo przebywać w swoim towarzystwie! CZYTAJ WIĘCEJ

Szukając kolejnych atrakcji dowiedzieliśmy się, że w okolicy jest mnóstwo farm specjalizujących się w hodowli krokodyli i aligatorów; wystarczyło oddalić się do wybrzeża nieco na zachód stanu, gdzie rozciągały się jedynie bagna i rozlewiska płytkich jezior. Po dotarciu na główną drogę przecinającą Florydę w poprzek bagien, mogłam przekonać się na własne oczy, że faktycznie nie ma tam NIC. CZYTAJ WIĘCEJ

Lato w pełni, wielu znajomych snuje plany wakacyjnych wojaży. Ja wykorzystałam swój urlop jakiś czas temu, na przełomie grudnia i stycznia, ale teraz, kiedy każdy dzień jest upalny, przypomina mi się, jak go spędziłam. CZYTAJ WIĘCEJ

Cykady są wielkości kciuka, mają zielony pancerzyk i duże czerwone oczy. Ich fenomen polega na tym, że wychodzą raz na 17 (!!!) lat, przez jakiś czas oblepiają drzewa i grają ogłuszająca muzykę godową, aby potem, na kolejne 17 lat, głęboko się gdzieś zaszyć. Diabli nadali, że akurat w tym roku, kiedy ja tu przybyłam szukając azylu przed chrabąszczami, amerykańskie mamucie cykady postanowiły urządzić sobie miesiąc miodowy. CZYTAJ WIĘCEJ

Mój pobyt w USA jako au pair to pasmo odkryć kulinarnych, których większość wspominam z uśmiechem. Jednym z nich był wypad z Martą do chińskiej knajpy. One są tu bardzo charakterystyczne, skromnie, jeśli nie wręcz prymitywnie urządzone. Po ich ciasnych wnętrzach biega mnóstwo zaaferowanych chińskich kuchcików, którzy stale pytają, czy smakuje, czy dolać wody do szklanki, a może dorzucić lodu... Jeśli nie biegają, to wiszą na kontuarze z na wpół błogim, na wpół enigmatycznym uśmiechem na twarzy i oczami w szparki. CZYTAJ WIĘCEJ

Samochody w USA są nieodłączną częścią krajobrazu. Ludzi spacerujących dla czystej przyjemności można spotkać w miejscowościach wypoczynkowych lub w parkach dużych miast, ale przeważnie i tak są to turyści. W Ameryce się nie chodzi - tu się jeździ. Początkowo mnie to bawiło (Jak to? Czy mogłabym pojechać po mleko? Przecież sklep jest dwie minuty stąd!), czasem złościło (Kiedy mówię, że idziemy na spacer, mam na myśli przemieszczanie się pieszo!). CZYTAJ WIĘCEJ

Życie au pair to nie tylko zabawa, spotkania z przyjaciółmi i podróże. Te atrakcje to tylko dodatek, deser po głównym, zwykle ciężkostrawnym daniu. Nie można zapomnieć o najważniejszym: codziennej opiece nad dziećmi. Ja nie trafiłam na anielskie dzieci, ale jakoś muszę sobie z nimi radzić. CZYTAJ WIĘCEJ

Jeśli ktoś jeszcze nie wiedział, że au pair mają również funkcję: krwiożerczy lodołamacz, to właśnie został poinformowany. Dostałam z rana polecenie, łopatę i kilof. I naprawdę, były większe ode mnie... Męczyłam się dwie godziny, skuwając lód z podjazdu, który w najcieńszym miejscu miał z pięć centymetrów... Kiedy skończyłam, padłam bez życia, pomstując na zimę, host-matkę i wszystko wokoło. CZYTAJ WIĘCEJ

Od przylotu do Stanów do spotkania host-rodziną dzieliło mnie jeszcze kilka dni w szkole treningowej usytuowanej we względnym pobliżu Nowego Yorku. Bezpośrednio z lotniska całą naszą grupę au-pairek odebrała energiczna przedstawicielka biura. Sprawnie rozdzieliła wszystkich do kilku autokarów i ruszyłyśmy do szkoły. Mimo iż byłyśmy wyczerpane długim lotem, nikt nie miał ochoty na drzemkę podczas jazdy. Z nosami przyklejonymi do szyby chłonęłyśmy każdy skrawek Ameryki. CZYTAJ WIĘCEJ

Czy ktoś jeszcze nie słyszał o programie umożliwiającym naukę języka obcego za granicą w zamian za opiekę nad dziećmi, ukrytym pod wdzięczną nazwą Au Pair? Takie pomysły nigdy mnie specjalnie nie pociągały. Ja i opieka nad dziećmi? Nigdy w życiu! Mam na imię Justyna. Jestem au pair. CZYTAJ WIĘCEJ